Συνέντευξη στο Έθνος του Σαββάτου 31 Οκτωβρίου 2015
Τα 15 μέλη του “green project” αποτύπωσαν σε 60.000 φωτογραφίες και 40 ώρες βίντεο μαγικά σημεία φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς από την Μπογκοτά έως τη Γη του Πυρός.
Διέσχισαν οκτώ χώρες, διένυσαν συνολικά 17,135 χιλιόμετρα σε 52 ημέρες και χρησιμοποίησαν σχεδόν κάθε τοπικό μέσο μαζικής μεταφοράς έχοντας καταγράψει αυτό το ταξίδι ζωής σε μια σειρά φωτογραφιών και σε ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο θα παρουσιαστεί αύριο τιμητικά στο 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νάουσας.
Τα 15 μέλη του “green project”, της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας που ιδρύθηκε το 2008, περπάτησαν σε σημεία φυσικού κάλους και αποθανάτισαν μοναδικά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς ξεκινώντας το ταξίδι τους από την Κολομβία και συνεχίζοντας στο Εκουαδόρ, το Περού, στη Βολιβία, τη Βραζιλία, την Ουρουγουάη, Την Αργεντινή και τη Χιλή.
Συνολικά από την Μπογκοτά έως τη Γη του Πυρός κατέγραψαν 61 σημεία οικολογικού ενδιαφέροντος αποτυπωμένα σε 60.000 φωτογραφίες, ενώ πήραν και 40 συνεντεύξεις σε μια μαραθώνια καταγραφή βίντεο διαρκείας 40 ωρών βρίσκοντας χρόνο να προβούν και σε 68 μετρήσεις της ποιότητας του αέρα.
Αυτό δεν είναι το πρώτο οδοιπορικό της ομάδας, όπως επισημαίνει ο επικεφαλής της, Γιάννης Τζώρτζης, καθώς έχουν προηγηθεί άλλα τρία στην Κίνα, τη Βόρεια Ευρώπη και Νότιο Αφρική, κερδίζοντας μάλιστα αρκετές διακρίσεις. Ανάμεσα τους το πρώτο βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας ενεργειακής κοινότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η UNESCO χαρακτήρησε την πρωτοβουλία “one success story”.
Αν και κάθε μέρα ήταν μοναδική, ο κ. Τζώρτζης ξεχωρίζει τις στιγμές στη λίμνη του αλατιού στην Βολιβία. “Σε αυτή τη λευκή έρημο αντιλαμβάνεσαι πόσο πραγματικά μικρός κι ασήμαντος είναι απέναντι στη φύση”, λέει.
Το μήνυμα
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού της η ελληνική αποστολή κατέγραψε μεταξύ άλλων το γοργό λιώσιμο των πάγων στο Ελ Καλαφάτε, την πύλη της Παταγονίας αλλά και την καταστροφή του Αμαζονίου από την αλόγιστη εξόρυξη πετρελαίου. “Το μήνυμα των τοπικών αρχών είναι ένα: χρειάζονται οικονομική ενίσχυση ώστε οι λαοί τους να μην καταδικαστούν σε φτωχοποίηση”, εξηγεί ο κ. Τζώρτζης.
Μοναδική εμπειρία ήταν το ταξίδι και για τον φωτογράφο και καθηγητή φωτογραφίας, Γιώργο Ασημακόπουλο: “Είναι τόσες οι εικόνες από τα τοπία και οι εμπειρίες από την διαφορετικότητα των ανθρώπων. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο πνιγμένη στο νέφος και το καυσαέριο ήταν μια αρχαία πόλη στο Περού”, θυμάται.
Αλησμόνητη θα μου μείνει όμως και η στιγμή που ο ιδιοκτήτης μαγειρείου σε χωριό του Περού φώναξε τον μάγειρα του μόλις αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για παρέα Ελλήνων. “Τον έλεγαν Σωκράτη κι ήξερε ελάχιστα Ελληνικά. Δεν είχε καμιά σχέση με την χώρα μας. Απλώς ο πατέρας του είχε λατρεία στον Ελληνικό πολιτισμό και είχε δώσει σε όλα του τα παιδιά Ελληνικά ονόματα”.